امروز 18 مرداد ماه 1385 بعد از گذشت قریب سه ماه ( 80 روز ) از دستگیری پدرم چنگیز بخت آور موفق به دیدار ایشان شده ایم.در حالیکه با توجه به آزادی سایر زندانیان ( گروه 6 نفره) از جمله مهندس امانی ، حسن ارک و …. انتظار آزادی ایشان را در روزهای آتی پیش بینی می کردیم، اما این امر محقق نشد تا اینکه صبح امروز برادرم موفق به ملاقات (از طریق تلفن و پشت شیشه زندان) و صحبت با وی شده است.
آنچه درذیل می آید اظهارات پدرم درمورد حوادث و اتفاقاتی که در طول مدت زندان رخ داده می باشد:
” از ابتدای دستگیری نامبرده تحت فشار و تضییقات جسمی و روانی شدید قرار گرفته است . بعد از انتقال از زندان تبریز به زندان اوین تهران به دلیل بازداشت و عدم اجازه ملاقات یا ارتباط تلفنی با خانواده دو بار دست به اعتصاب غذاهای چند روزه زده است که نهایتا منجر به اخذ اجازه برای مکالمه تلفنی شده است.
بعد از انتقال از زندان اوین به زندان تبریز در روز 29 تیرماه 1385 تمامی 6 نفر زندانی مذکور ( غلامرضا امانی ، حسن ارک (حاجی ابوئی)، حامد ایمان ، حسین حسنی ، احمد حیدراوغلو و چنگیز بخت آور ) را در حیاط زندان جمع می نمایند ، سپس بازجویان از آنان می خواهند که یک نماینده از میان خود برای مذاکره با آنان انتخاب کنند. در این هنگام چنگیز بخت آور آماده گی خود را به عنوان نماینده و ریش سفید از طرف جمع مذکور اعلام می دارد که پاسخی بدین مضمون از طرف بازجویان اطلاعات سپاه دریافت می کند: « تمامی این مسائل و مشکلات و بحران های پیش آمده به خاطر گندکاریها و افتضاهات شماها بوجود آمده است.! و… » در پاسخ بخت آور چنین می گوید :« تمامی این مشکلات و بحرانها به خاطر ندانم کاریها و گندکاریهای شما بوجود آمده است.و.. » بعد از دریافت چنین پاسخی از طرف ایشان سه نفر ازبازجویان به چنگیز حمله نموده ، او را به شدت به زمین کوبیده و به طرز فجیعی در حالیکه سر و صورت وی به در و دیوار زندان کوبیده می شده است بر روی زمین کشیده و به بازداشتگاه زندان برده اند. گفته های پدرم حاکی از آن است که علاوه برموارد ذکر شده مامورین در بازداشتگاه نیز وی را به شدت مورد شکنجه جسمی - روحی و ضرب و شتم شدید قرار داده اند، بطوریکه برای مدتی زیاد از هوش رفته است.
در ادامه بازجویان، آزادی وی را مشروط به عدم اظهار و بیان آنچه در طول دوران زندان اتفاق افتاده (اعم از کتبی و شفاهی ) می نمایند که این شروط با مخالفت چنگیز بخت آور و احمد حیدر اوغلو مواجه شده و پذیرفته نمی شود. در جواب به این شروط این دو تن با اعلام حمایت از طرح حداقلی و 28 ماده ای « خواسته های ملت آذربایجان» درآستانه انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری که تقریبا مشابه و هم وزن بیانیه اخیر« مجمع دانشگاهیان آذربایجان » تحت عنوان « مطالبات ملت آذربایجان » در 7 خرداد 1385 می باشد، خواستار اجرای آن از طرف دولت ایران شده و تاکید کرده اند که در صورت آزادی، تمامی آنچه ( فشارها ، شکنجه ها و .. .. ) که در طول دوران حبس بر آنها اتفاق افتاده را افشا کرده و از دولت جمهوری اسلامی ایران به خاطر حبس غیرقانونی و اعمال رفتارهای غیر متعارف و غیر استاندارد در طول دوران زندان به مجامع بین المللی و حقوق بشر شکایت خواهند نمود.
همچنین بنا به گفته وی دکتر احمد حیدراوغلو مردانه در برابر دژخیمان سپاهی رژیم ایستاده و مقاومتی ستودنی از خود به نمایش گدشته است.
در پایان ملاقات پدرم خاطر نشان نموده که در برابر خواسته های دیکتاتورمآبانه ، زورگویانه و غیر منطقی جیره خواران رژیم به هیچ وجه عقب نخواهد نشست و در این راستا خواهان حمایت و یاری همه جانبه تمامی فعالان و مبارزین صدیق حرکت ملی آذربایجان از وی و سایر زندانیان دربند شده است. ”
اینجانب بابک بخت آور از زندانیان هم بند پدرم تقاضا دارم که در صورت مشاهده هرگونه کم و کاست یا نقصان درموارد فوق الذکر نسبت به تکمیل و رفع آن اقدام فرمایند. هم اکنون تعداد زیادی از مبارزین حرکت ملی از جمله عباس لسانی و ده ها تن دیگر در اردبیل و سایر شهرهای آذربایجان کما کان زندانی بوده و در شرایط دشواری به سر می برند. لذا از تمامی فعالین ، گروه ها ، تشکیلاتها و ژورنالیست های حرکت ملی آذربایجان استدعا می نمایم که به خاطر پایمال نشدن خون شهیدان همیشه جاویدمان در راه احقاق حقوق ملی و مدنی ملت ترک آذربایجان بصورت مستمر و دنباله دار از حقوق زندانیان دربند دفاع نموده و از تمامی ابزارها و امکانات موجود برای اعمال فشار بر رژیم فاشیستی – شوینیستی جمهوری اسلامی استفاده نمایند. امروز این عزیزان با روحیه و اراده ای پولادین در برابر دشمنان ملت آذربایجان جانانه ایستاده اند . با دلی پر از امید به آینده و اتکا به پشتیبانی ملت و فعالین حرکت ملی آذربایجان
. به امید آزادی آذربایجان از زندان شوینیزم آریایی
آنچه درذیل می آید اظهارات پدرم درمورد حوادث و اتفاقاتی که در طول مدت زندان رخ داده می باشد:
” از ابتدای دستگیری نامبرده تحت فشار و تضییقات جسمی و روانی شدید قرار گرفته است . بعد از انتقال از زندان تبریز به زندان اوین تهران به دلیل بازداشت و عدم اجازه ملاقات یا ارتباط تلفنی با خانواده دو بار دست به اعتصاب غذاهای چند روزه زده است که نهایتا منجر به اخذ اجازه برای مکالمه تلفنی شده است.
بعد از انتقال از زندان اوین به زندان تبریز در روز 29 تیرماه 1385 تمامی 6 نفر زندانی مذکور ( غلامرضا امانی ، حسن ارک (حاجی ابوئی)، حامد ایمان ، حسین حسنی ، احمد حیدراوغلو و چنگیز بخت آور ) را در حیاط زندان جمع می نمایند ، سپس بازجویان از آنان می خواهند که یک نماینده از میان خود برای مذاکره با آنان انتخاب کنند. در این هنگام چنگیز بخت آور آماده گی خود را به عنوان نماینده و ریش سفید از طرف جمع مذکور اعلام می دارد که پاسخی بدین مضمون از طرف بازجویان اطلاعات سپاه دریافت می کند: « تمامی این مسائل و مشکلات و بحران های پیش آمده به خاطر گندکاریها و افتضاهات شماها بوجود آمده است.! و… » در پاسخ بخت آور چنین می گوید :« تمامی این مشکلات و بحرانها به خاطر ندانم کاریها و گندکاریهای شما بوجود آمده است.و.. » بعد از دریافت چنین پاسخی از طرف ایشان سه نفر ازبازجویان به چنگیز حمله نموده ، او را به شدت به زمین کوبیده و به طرز فجیعی در حالیکه سر و صورت وی به در و دیوار زندان کوبیده می شده است بر روی زمین کشیده و به بازداشتگاه زندان برده اند. گفته های پدرم حاکی از آن است که علاوه برموارد ذکر شده مامورین در بازداشتگاه نیز وی را به شدت مورد شکنجه جسمی - روحی و ضرب و شتم شدید قرار داده اند، بطوریکه برای مدتی زیاد از هوش رفته است.
در ادامه بازجویان، آزادی وی را مشروط به عدم اظهار و بیان آنچه در طول دوران زندان اتفاق افتاده (اعم از کتبی و شفاهی ) می نمایند که این شروط با مخالفت چنگیز بخت آور و احمد حیدر اوغلو مواجه شده و پذیرفته نمی شود. در جواب به این شروط این دو تن با اعلام حمایت از طرح حداقلی و 28 ماده ای « خواسته های ملت آذربایجان» درآستانه انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری که تقریبا مشابه و هم وزن بیانیه اخیر« مجمع دانشگاهیان آذربایجان » تحت عنوان « مطالبات ملت آذربایجان » در 7 خرداد 1385 می باشد، خواستار اجرای آن از طرف دولت ایران شده و تاکید کرده اند که در صورت آزادی، تمامی آنچه ( فشارها ، شکنجه ها و .. .. ) که در طول دوران حبس بر آنها اتفاق افتاده را افشا کرده و از دولت جمهوری اسلامی ایران به خاطر حبس غیرقانونی و اعمال رفتارهای غیر متعارف و غیر استاندارد در طول دوران زندان به مجامع بین المللی و حقوق بشر شکایت خواهند نمود.
همچنین بنا به گفته وی دکتر احمد حیدراوغلو مردانه در برابر دژخیمان سپاهی رژیم ایستاده و مقاومتی ستودنی از خود به نمایش گدشته است.
در پایان ملاقات پدرم خاطر نشان نموده که در برابر خواسته های دیکتاتورمآبانه ، زورگویانه و غیر منطقی جیره خواران رژیم به هیچ وجه عقب نخواهد نشست و در این راستا خواهان حمایت و یاری همه جانبه تمامی فعالان و مبارزین صدیق حرکت ملی آذربایجان از وی و سایر زندانیان دربند شده است. ”
اینجانب بابک بخت آور از زندانیان هم بند پدرم تقاضا دارم که در صورت مشاهده هرگونه کم و کاست یا نقصان درموارد فوق الذکر نسبت به تکمیل و رفع آن اقدام فرمایند. هم اکنون تعداد زیادی از مبارزین حرکت ملی از جمله عباس لسانی و ده ها تن دیگر در اردبیل و سایر شهرهای آذربایجان کما کان زندانی بوده و در شرایط دشواری به سر می برند. لذا از تمامی فعالین ، گروه ها ، تشکیلاتها و ژورنالیست های حرکت ملی آذربایجان استدعا می نمایم که به خاطر پایمال نشدن خون شهیدان همیشه جاویدمان در راه احقاق حقوق ملی و مدنی ملت ترک آذربایجان بصورت مستمر و دنباله دار از حقوق زندانیان دربند دفاع نموده و از تمامی ابزارها و امکانات موجود برای اعمال فشار بر رژیم فاشیستی – شوینیستی جمهوری اسلامی استفاده نمایند. امروز این عزیزان با روحیه و اراده ای پولادین در برابر دشمنان ملت آذربایجان جانانه ایستاده اند . با دلی پر از امید به آینده و اتکا به پشتیبانی ملت و فعالین حرکت ملی آذربایجان
. به امید آزادی آذربایجان از زندان شوینیزم آریایی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر