بیانیه جمعی از فعالین حرکت ملی آذربایجان
بر اساس تصمیمات مشترک میان شورای خلیفه گری ارامنه و وزارت کشور، قرار شده است تا مراسم تجمع سالیانه ارامنه در قره کلیسا(طاطاووس مقدس) واقع در محال چالدیران شهرستان ماکو، در اوایل هفته اینده و به مدت 3 روز برگزار شود.اگرچه برگزاری این مراسم در مقایسه با سالهای قبل، به دلیل وقوع سلسله قیامهای ملت آذربایجان، با تاخیر و در سکوت صورت میگیرد اما از هفته گذشته دهها تن از ارامنه ارمنستان و بخصوص منطقه قره باغ اشغالی در حال عبور از مرز آبی ارس و ورود به آذربایجان جنوبی هستند.حرکت ملی آذربایجان ضمن تفکیک مراسم دینی ارامنه از همایشهای سیاسی آنان، معتقد است که در شرایط حاضر مراسم سالیانه قره کلیسا بیش از آنچه که صبغه دینی داشته باشد جنبه سیاسی پیدا کرده است.متعاقب تجمع دهها تن از ارامنه عمدتا داشناک قره باغ اشغالی، ارمنستان، لبنان، سوریه و فرانسه در پیشانی آذربایجان جنوبی، بیم آن میرود که این گروه مسلح و تروریست در پوشش مراسم دینی ارامنه، اقدامات جاسوسی و تشکیلاتی خطرناکی را علیه امنیت شهرهای منطقه به عمل آورند.آنچه که هر ساله بظاهر در برابر چشمهای ساده نگر دیده میشود حضور نمایندگان سیاسی جمهوری ارمنستان و خلفای ارامنه تهران و اصفهان و تبریز و در نهایت خواندن دعا و مراسم غسل تعمیدچندکودک ارمنی است. اما صرف نظر از جنبه دینی مراسم، هر ساله اخبار نگران کننده ای از تجمعات داشناکها در منطقه بسیار استراتژیک چالدیران منتشر می شود.تلاش مدیریت قره کلیسا برای خرید زمینهای کشاورزی اطراف، اقدامات مشکوک سازمان میراث فرهنگی در احداث 65 کیلومتر راه آسفالته از قره ضیائ الدین تا درب کلیسا، سعی در ثبت قره کلیسا در یونسکو، تلاش برای ساخت یک شهرک ارمنی نشین در مجاورت کلیسا، ارایه امکانات گسترده به تورهای مسافرتی در انتقال معدود مسافران شهرهای دور و نزدیک به محل مراسم، تحویل کانکسها و احداث کمپ در منطقه، پوشش غیر طبیعی اخبار مراسم و ... حکایت از عمق توجه مسئولین جمهوری اسلامی ایران به برگزاری مراسمی دارد که از نظر بسیاری از ارامنه چندان مهم نیست واصولا فاقد یک اساس متقن تاریخی محسوب می شود.قره كليسا كه در بين ارامنه به تاده مقدس معروف است، بر اساس ادعای آنها بين قرون چهارم تا ششم ميلادي بر روي آرامگاه طاطاوس مقدس، از حواريون حضرت مسيح(ع) كه در سال 48 ميلادي به خاطر تبليغ مسيحيت توسط حاکم وقت ارمنی به قتل رسيده، بنا شده است. ضمن صرف نظر از روایتهای متفاوتی که در خصوص متاخر بودن تاریخ بنای این کلیسا و احتمال جدی تعلق آن به ترکهای مسیحی وجود دارد لازم به ذکر است که سفر جمعی ارامنه به قره کلیسا بعد از پایان جنگ جهانی دوم و شهادت حکومت ملی در آذربایجان آغاز شده است. به نظر می رسد که مهمترین هدف سیاسی برگزار کنندگان این مراسم عمدتا تلاشی در راستای انعکاس حضور انبوه ارامنه در آذربایجان جنوبی بوده است.این در حالی است که براساس اطلاعات بدیهی موجود، ارامنه مقیم آذربایجان تنها محدود به چندهزار نفر ارمنی ساکن در سلماس، اورمیه، تبریز، قزوین و اراک می شوند. در کل بر اساس گزارش سازمانهای بین المللی جمعیت کل مسیحیان در ایران بین 55 تا 60 هزار نفر می باشد که از مجموع این رقم، ارامنه چیزی در حدود 35 تا 40 هزار نفرند و عمدتا در تهران و اصفهان ساکنند. به نظر می رسد چند صد ارمنی نیز در شهرهای مشهد، اهواز و ابادان مقیمند و کلیساهای آنان یا به دلیل عدم مراجعه تعطیل شده و یا در حال تعطیل شدن است. اصولا ناچیز بودن اولیه جمعیت ارامنه در مقایسه با جمعیت کل ایران و همچنین نرخ بالای مهاجرت و سطح پایین موالید در میان انان سبب شده تا روز به روز جمعیت این گروه قومی در کشور ناچیز تر شود.اما به رغم حضور نامرئی ارامنه، جمهوری اسلامی ایران در راستای سیاستهای آرمنو فیل خود بصورت جدی تلاش می کند تا با ارایه امکانات حیرت انگیز، جامعه در حال تبخیر ارامنه ایران را مجموعه ای پر جمعیت و فعال نشان دهد.اختصاص میلیاردها تومان کمک بلاعوض به کلیساها و باشگاههای ورزشی و تفریحی ارامنه در سراسر کشور، هدایت و برگزاری المپیک سیاسی ارامنه، تبلیغ و بزرگنمائی رویدادهای غیر مهم جامعه ارمنی در رسانه های گروهی، اعطای مجوز سالانه به تجمعات سیاسی ارامنه بخصوص نمایش ضد تاریخی 24 آوریل، اغماض نسبت به فعالیت ایدئولوژیک و حتی نظامی داشناکهای ارمنی در باشگاههای محصور آنان،... گویای مراوده نامیمونی میان یک دولت مدعی اسلامیگری با گروههای مجری نظامیگری در کشور است.تحبیب داشناکها در حالی صورت می گیرد که همه ساله به هنگام برگزاری مراسم سیاسی 24 آوریل پرچم ارمنستان دردست تظاهرات کنندگان میرقصد،سرود پرچم جمهوری ارمنستان خوانده می شود، جوانان داشناک با نام گروههای پیشاهنگی یونیفورم جوانان ارمنستان را بر تن می کنند، به مسلمانان معترض با قمه و دشنه حمله می شود، علیه دولتها و ملتهای آذربایجان شعار «مرگ»سر داده می شود، بسهولت از تجزیه ایران و آذربایجان و ترکیه سخن گفته می شود و نقشه های ارمنستان بزرگ دست به دست می گردد!در مقابل نه تنها به 35 میلیون تورک آذربایجانی ایران کوچکترین حقی برای تجمع و اعتراض مسالمت آمیز داده نمی شود بلکه هر گونه اعتراضی به محرومیتها و مظلومیتهای موجود به شدیدترین وضع ممکن سرکوب می گردد.جنایات اسفباری که اخیرا در طی سلسله قیامهای خونین ملت آذربایجان بوقوع پیوست و به دنبال آن دهها تن شهید، صدها تن مجروح و هزاران تن بازداشت شدند مبنای بسیار مشهودی جهت مقایسه وضعیت ممتاز اقلیت ناچیز ارمنی و شرایط رقت بار ملت آذربایجان در ایران است. اگر ارامنه حق دارند در مدارس و دانشگاههای دولتی زبان و تاریخ خود را بخوانند اساتید و معلمین آذربایجانی به خاطر برگزاری کلاسهای خصوصی جهت تعلیم زبان تورکی بازداشت وشکنجه می شوند.همچنین جمهوری اسلامی به رغم ادعاهای افرطی دینی اش در مقایسه با هزینه ای که صرف تعمیر و حتی بازساخت کلیساهای ارمنی کرده است بهای چندانی به تعمیر مساجد و دیگر ابنیه قدیمی آذربایجان نمی دهد. این در حالی است که تهران امروز ، با دهها کلیسا و کنیسه و صومعه فاقد حتی یک مسجد ویژه هموطنان اهل سنت است. اگر جمعیت کل مسیحیان تهران 20 هزار نفر باشد جمعیت کل اهل سنت این کلان شهر، صدها هزار نفر خواهد بود.از سوی دیگر چگونه می توان در خصوص جنایات مافوق تصور ارامنه داشناک در قره باغ و دیگر شهرهای اشغالی جمهوری آذربایجان بی تفاوت بود؟! ایا مدعیان اسلام این همه بی غیرت شده اند که پا بر خون دهها هزار شهید آذربایجانی می گذارند، چشم بر آوارگی یک و نیم میلیون تورک می بندند و با دیدن اوضاع اسفناک مسجد مظلوم شهر آغدام که توسط ارامنه به خوکدانی تبدیل شده رگ غیرت دینی شان نمیگیرد؟! چرا دولت تهران عوض تلاش برای آزادی اراضی اشغالی آذربایجان از لوث وجود داشناکها، روبرت کوچاریان، سردسته آنها را به ایران دعوت میکند و با قصاب قره باغ به گفتگو می نشیند و سپس گاز و برق مجانی را راهی ارمنستان اشغالگر می کند؟!حرکت ملی آذربایجان ضمن اظهار احترام به مراسم دینی عموم مسیحیان ایران، خواهان ممانعت از تجمع داشناکها در قره کلیسا و پایان سیاست ارمنی پرستی و تورک ستیزی مسئولین رژیم تهران در کشور است.
جمعی از فعالین حرکت ملی آذربایجانشهرهای خوی، ماکو، بازرگان ، قره ضیائ الدین و شوط...5/5/1385
جمعی از فعالین حرکت ملی آذربایجانشهرهای خوی، ماکو، بازرگان ، قره ضیائ الدین و شوط...5/5/1385
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر