۱۳۸۵ مهر ۱۸, سه‌شنبه

استثمار وحشیانه کارگران و تخریب محیط زیست در آذربایجان

گزارش دریافتی: طبق اطلاعات رسیده از شرکت کاوه سودای مراغه این شرکت همچنان به استعمار مردم آذربایجان وآلوده کردن شدید محیط زیست منطقه جنوب آذربایجان شرقی ادامه می دهد. طبق اطلاعات موثق کلیه کارکنان این شرکت در اثر تماس با مواد قلیایی پوست بدنشان در معرض نابودی قرار دارد و حتی دستگاههای انگشت نگاری که جهت حضور و غیاب کارگران در نگهبانی و درب ورودی این کارخانه نصب گردیده است قادر به شناسایی اثر انگشت این کارگران به دلیل از بین رفتن پوست دستشان نیست. این وضعیت در بخشهای 520 و 600 و بخش بسته بندی به حالت اسفناکی است. شرکت کلیه کارگران خود را به حالت پیمانی استخدام می کند و6 ماه یکبار اقدام به گرفتن نمونه های آزمایش خون و غیره از کارگرانش می کند و این نمونه ها را در آزمایشگاه مخصوص در خود کارخانه تجزیه و تحلیل می کند. شرکت هر3 ماه یکبار قراردادها را تمدید می کند و در صورت ابتلا کارگران به بیماریهای گوناگون در اثر تماس با این مواد اقدام به اخراج کارگران با دستور حاج آقا صادقی و مهندس حسنی مینماید. اکثر کارگران این کارخانه پس از مدتی کار در بخشهای مختلف کارخانه دچار بیماریهای ریوی می شوند و در خلط آنها خون مشاهده میگردد و دائما در حال سرفه هستند. کارگرانی که در 3 بخش فوق الذکر در حال کار هستند رنگ موهایشان به زردی گراییده است. اخیرا نیز یک نفر از کارگران این شرکت که اهل روستای ورجوی بود به دلیل سرطان کبد در گذشت. نتیجه آزمایشهای اخیر نشان می دهد که تمامی کارگران این مجموعه دچار بیماریهای کبدی گشته اند و دو تن از این کارگران با مراجعه به پزشک گواهی از کارافتادگی به دلیل کار در این مجموعه را گرفته اند که مسئولان شرکت بالاخص پس از اطلاع از این موضوع هر دو این کارگران را اخراج و پزشک معالج را تهدید به لغو نمودن پروانه نظام پزشکی اش به کمک مافیای اقتصادی پشتیبان خود کردند. لازم به ذکر است شرکت فوق قصد دارد طی سه ماه آینده کارخانه ای جهت تولید شیشه به نام سهند فروت در کنار سایت شرکت کاوه سودا احداث کند که باعث آلودگی لیزری و رادیوآکتیوی منطقه خواهد گردید. این شرکت با پشتیبانی نماینده خودفروخته مراغه سید مصطفی سید هاشمی همچنان به تاراج منابع طبیعی مراغه و تخریب محیط زیست آذربایجان می پردازد و پسابهای این کارخانه باعث از بین رفتن زمینهای کشاورزی در روستاهای ورجوی، قره ناز، خنه ئه، خوجه میر و بسیاری از روستاهای مراغه و بناب گردیده است و علیرغم اعتراضات مردم این مناطق به این امر این کارخانه و مسئولین آن که مهره ای کوچک از مافیای اقتصادی جمهوری اسلامی هستند همچنان به تاراج و تخریب آذربایجان ادامه میدهند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر