قبلا مقالات مختلفي درباره ريشه اين اسم نوشته شده که اشاره به فارسي بودن ريشه آذربايجان و به معني حامل مشعل آتش بودن آن دارد.ولي چون بيشتر اين مقالات در زمان پهلوي نوشته شده و با توجه به دشمني آشکار اين خاندان با زبان ترکی زياد قابل استناد نيست. هر چند که آزربایجان را سرزمین آتش می نامیم ولی هیچ دلیلی ندارد که لقب یک منطقه در اسم آن سرزمین هم نمود پیدا کند و اما آزربايجان:
آزربايجان از سه کلمه ترکي تشکيل شده که در زير به تفکيک آن ها مي پردازيم.
آزر/باي/جان Azer/bay/can
الف:آزر Azer : در ترکي باستان پسوند (ار) به آخر اسم مي چسبيده و شخصي را منتصب به آن ميکرد هما پسوندي که در ترکي مدرن معادل پسوند (لي) يا (لو) مي باشد.
آز هم نام قومي که در شمال غربي ايران و شرق ترکيه سکونت داشتند و بر آنجا حکمراني ميکردند مي باشد. که کلمه از+ار مي شود (آزار) يا همان
(آزرAzer) امروزي.
ب:باي BAy : کلمه (باي Bay) در زبان تورکي به معني غني، صاحب، سرور، محتشم، ثروتمند، مقتدر، توانا و .... است.
ج:جان Can : پسوند ساز تورکي (غان:ĞAN) - (قان:QAN) - (گان:GAN) - (کان:KAN) نشان دهنده جا، مکان و محلهاي جغرافيائي است.
مثلا در مورد چالاقان (نام جزيره اي در درياچه اورميه) به معني محل زندگي طائفه چالا ميباشد.
چند نمونه ديگر استفاده از اين پسوند:
ورزقان ، گوگان ، گرگان ، طالقان ، زنگان (زنجان امروزي) ، سيرجان ، کميجان و...
که اين پسوند بعد از ورود اعراب به (ج C) تبديل شده.
پس اسم (آزربايجان Azerbaycan) به معني (محل زندگي قوم تواناي آزري) مي باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر