«قتل عام ارامنه» توسط دولت عثمانی، افسانه‌ای ديگر از جنس هولوكاست

صهيونيسم جهانی برای معرفی امت اسلامی به عنوان تروريست و تروريست‌پرور، سعی در احيای داستان جعلی قتل‌عام ارامنه و متهم كردن ترك‌های عثمانی به عنوان بخشی از قلمرو بزرگ اسلامی در دست‌داشتن در اين قتل عام دارد كه به نظر می‌رسد اين پروژه تبليغاتی، بازسازی صحنه هولوكاست است.

از آنجا كه صهيونيست‌ها برای رسيدن به اهداف خود از هيچ دروغ و اتهامی رويگردان نيستند و اعتقاد و اعتماد كامل به انديشه ماكياوليست دارند، هدف هر دروغ و جنايتی را توجيه می‌كند؛ بنابراين دو داستان جعلی را با همكاری دولت‌های اروپايی و مطبوعات جهانی به افكار و انديشه‌های ملت‌های جهان ساخته و پرداخته‌اند؛ اول قصه آن همان هولوكاست است كه جريمه آن به مردم فلسطين فرود آمد و به بهانه قتل عام يهوديان در اروپا، دولت غاصب اسرائيل در فلسطين تأسيس شد كه در اين قصه يهوديان به عنوان يك ملت مظلوم معرفی شدند.

دومين دروغ رسانه‌های اروپايی و عمدتاً عوامل مطبوعاتی صهيونيسم جهانی، معرفی امت اسلام به عنوان تروريست و تروريست‌پرور، در ساليان اخير و قاتلان ارامنه در اوايل جنگ اول جهانی بوده است، كه در اين نوشته به اختصار داستان دروغين قتل عام ارامنه را بيان می‌داريم.

داستان قتل عام ارامنه اين است كه اولاً ارامنه در طول تاريخ حاكميت عثمانيان، در كمال آسايش و آرامش در جوار حكام عثمانی روزگار می‌گذراندند و حتی در قشون عثمانی حضور داشتند و مورد اعتماد سلاطين عثمای نيز بودند، طبق قوانين اسلامی با آنان رفتار می‌شد و جان و مال آنان طی شش قرن حكومت عثمانی در امن و امان كامل بود.

تا اينكه در سال 1908 در اثر يك توطئه مشترك، دولت‌های اروپايی و به ويژه انگلستان نمايندگانی كه وارد مجلس شورای تركيه عثمانی شدند كه عموماً نيز در اثر تبليغات مسموم مطبوعاتی عثمانی به مجلس راه يافته بودند و تحت نفوذ مالی و اقتصادی صهيونيست‌ها و انگليسی‌ها قرار داشتند و با تبليغات دروغين افراد وابسته به انگلستان مانند فرزندان شريف‌حسين به عنوان نمايندگان ملت روانه مجلس شورای تركيه عثمانی شده و حزب «اتحاد و ترقی» كه توسط مخالفان سلطان «عبدالحميد ثانی» در پاريس و با نظر وزير امور خارجه فرانسه تأسيس شده بود، اكثريت آرا را به دست آورد و اين نمايندگان روشنفكر و كجانديش وامدار يهوديان و وابسته به بيگانگان، تحت نام اصلاحات، يك رشته قوانين اسلامی را تغيير دادند و حكومت عثمانی را به سوی يك حكومت لائيك سوق دادند.

از جمله قوانين باطل و مصوب حزب اتحاد و ترقی، تغيير نام امت اسلامی، به نام ملت‌‌های «امپراطوری عثمانی» بود و به اين ترتيب مليت‌گرايی و اصالت نژادها به تقليد از دولت آلمان آن روزگار به عنوان راهبردی برای وصول به تمدن اروپايی به تصويب رسيد و رشته اخوت اسلامی و ايمانی گسسته شده و تفرقه و جدايی ملت‌ها و نژادها جای آن را گرفت.

به دنبال اين قانون ضداسلامی و ضدوحدت ملی، طی يك مصوبه خطرناك ديگر باز هم با دسيسه صهيونيست‌های آلمانی مانند ‌پرفسور لايل كوهن، نژاد ترك، همزاد نژاد ژرمن معرفی شد و تاريخ آن بهترين تاريخ‌ها و فاتحان ترك مانند چنگيز، تيمور و نوادگانشان بهترين رهبران معرفی شده و تصويب شد تا همه ملت‌های امپراطوری عثمانی زيان تركی را در مدارس تدريس كرده، كارمندان دولت به زبان تركی تكلم كنند و نامه‌های اداری به زبان تركی نوشته شود.

در واقع نمايندگان نادان، وابسته و روشنفكرنمای مجلس شورای تركيه با اين مصوبه، جنگ با مليت‌های موجود در امپراطوری عثمانی را آغاز كردند و يك سرزمين آرام و قديمی را تبديل به يك سرزمين آشفته و ناآرام كردند.

به دنبال تصويب اين قانون، دشواری‌هايی برای مليت‌های گوناگون به وجود آمد و با تحريك عوامل انگلستان، مليت‌های مختلف عليه اين مصوبه غيرمعقول به مخالفت برخاستند و ملت‌های عرب اين مصوبه را توهينی به خود تلقی كردند و آن را به عنوان امتيازخواهی تركان عثمانی قملداد كرده و ملت‌های يونان، يوگسلاو، صرب، بوسنی و ديگران با اين مصوبه باطل، نامأنوس و ناساگار مخالفت كرده و از سوی ديگر تركان جوان به عنوان يكپارچه كردن امپراطوری و تأسيس «توران بزرگ» به شدت دست‌اندركار «تركيزه ساختن» امپراطوری عثمانی شدند.

فراموش نكنيم، اين مصوبه يك مصوبه تحميلی و خلاف اسلام بود و حزب ضداسلامی «اتحاد و ترقی» با دسيسه صهيونيست‌ها اين قوانين را به عنوان اصلاحات به تصويب رساند و سرانجام خلافت عثمانی را متلاشی كرد.

در سايه اين مصوبه غيراسلامی و تفرقه‌برانگيز، دشمنی بين ملت ترك و عرب آغاز شد و دوستی با بيگانگان، غرب و غربزدگی و از سويی ديگر اسلام‌گريزی و عرب‌ستيزی پديد آمد و حكام جوانان عثمانی «شباب عثمان‌لی‌لر» به كشتار روشنفكران و نويسندگان عرب روی آوردند، كارمندان عرب‌زبان را از ادارات دولتی بيرون انداختند كه جمال پاشا، والی دمشق مجری اين طرح بود و صدها نويسنده و روشنفكر عرب را به جوخه اعدام سپرده و چهره‌ای زشت از تركان عثمانی ترسيم كردند.

عين همين رفتار در مورد يونانی‌ها و ارامنه تكرار شد. حزب اتحاد و ترقی و جمعيت تركان جوان كه پيروان مصطفی كمال پاشا «آتاتورك» بودند به اجرا درآمد و يك تصفيه نژادی در راه تأسيس توران بزرگ و انديشه‌ «پان‌تركيست» به راه افتاد.

جالب اينكه هنگامی كه لشگريان انگلستان در حال ورود به خاك عثمانی از ناحيه بحر احمر، اردن، سوريه و فلسطين بودند، كمال پاشا، سردار فاتح، مجاهد و وطن‌پرست، با قشون و سپاه خود، مشغول قلع و قمع ارامنه به اصطلاح آشوبگر، شورش‌گر و تجزيه‌طلب شد و سپاه عثمانی را سرگرم كارهای بيهود و سركوب‌گری‌های بی‌دليل كرد و اجازه داد تا لشگريان ارباب خود وارد خاك امپراطوری شده و به اهداف شوم خود برسند، تا كمال پاشا در سايه خدمت به بيگانگان به حكومتی هرچند ناچيز برسد و دولت تركيه به بهای تجزيه خلافت عثمانی و تقسيم سرزمين‌های عربی تأسيس شده و مدال افتخار به سينه آتاتورك آويخته شود؛ مانند مدال افتخاری كه به انورسادات و عرفات داده شد.

در واقع داستان قتل عام ارامنه، از اينجا نشئت می‌گيرد، كه هيچ انسانی راضی به قتل حتی يك نفر بی‌گناه نيست، چه از ملت ارمنی باشد و چه از يونان و عرب. اما داستان اين است كه مطبوعات صهيونيستی آن ايام، اولا اين قتل‌ها و كشتارها را بيش از آنچه بود به نمايش درآوردند، ثانياً اين قتل‌ها را به حساب سلطان عبدالحميد و به اصطلاح خليفه عثمانی نوشتند و مسلمانان را به عنوان قاتلان ملت‌ها، مليت‌ها و قاتلان ارامنه معرفی كردند و در عين حال تجزيه خلافت عثمانی و تقسيم سرزمين‌های عربی و اشغال عراق، سوريه، فلسطين، كويت، اردن، حجاز و تركيه را به دست فراموشی سپردند و حقايق را وارونه نشان دادند، به ويژه كه در اين ايام امور امپراطوری توسط حزب اتحاد‌و‌ترقی و توسط جمعيت تركان جوان به اجرا در می‌آمد.

حقيقت اين است كه جنايات دولت‌های فرانسه، ايتاليا و انگلستان در خلال جنگ‌های اول و دوم جهانی تا به امروز فاش نشده و داستان‌های دروغين هولوكاست، قتل عام ارامنه، فاجعه تجزيه امپراطوری عثمانی و تقسيم سرزمين‌های عربی، تأسيس دولت غاصب اسرائيل و سلطه جماعت مزدوران بر سرزمين‌های عربی و اسلامی هرگز مورد مطالعه و بررسی قرار نگرفته و حوادث شوم و جنايات هولناك اين دوره از تاريخ معاصر به امت اسلام و ملت‌های منطقه معرفی نشده است.

لازم است به آن‌گونه كه جنايات خاند‌ان پهلوی فاش شد و به تصوير درآمد، جنايات‌ و خيانت‌های سران دولت‌ها و خان‌های عرب و روشنفكران عثمانی و عرب و نقش احزاب و مطبوعات مزدور و وابسته به ويژه نقش ويرانگر مجلس شورای تركيه عثمانی و اصلاحات دروغين آنان مورد بحث و بررسی قرار بگيرد.


لازم است هموطنان ارمنی ما و همچنين ارامنه جهان، داستان قتل عام ارامنه را بار ديگر مورد شناسايی و بازخوانی قرار دهند و ببينند آتش فتنه توسط چه كسانی برافروخته شده، چه كسانی بايد جوابگوی اين فتنه‌ها باشند و اينكه اقليت‌های ارمنی، يهودی و زرتشتی قرن‌های متمادی در جوار مسلمانان زيسته‌اند، بی‌آنكه كمترين تصادم و تشاجری بوده باشد و بايد ديد، علت چيست كه با ورود عومل اروپايی و با تأسيس جمعيت‌های صهيونيستی، اين برخوردها و تعامل‌های ناهنجار ساخته و پرداخته شده است.

در واقع آنچه در عراق امروز مشاهده می‌شود كه طی آن هر روز و هر لحظه جمعيت‌ها و گروه‌ها كشته می‌شوند و خون هزاران بی‌گناه اين سرزمين می‌ريزد، می‌تواند گره از اسرار قتل‌‌ عام‌ و كشتارهای جنگ‌های جهانی اول و دوم بردارد.

در يك كلمه قرآن كريم به اشرار يهودی می‌فرمايد: « وَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْساً فَادَّارَأْتُمْ فِيهَا وَاللّهُ مُخْرِجٌ مَّا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ» يعنی: «به يادآوريد كه افرادی را می‌كشتيد و آن را به گردن ديگران می‌انداختند و فتنه و آشوب می‌كرديد و البته خداوند در نهايت توطئه‌های شما را فاش ساخت و توطئه‌گران خود گرفتار آمدند.»

نوشته: حجت‌الاسلام والمسلمين ابوالفتح دعوتی